اعتبارسنجی پرسشنامه ی شخصیت خودشیفته (NPI-16) در جامعه ی ایرانی

از آنجا که خودشیفتگی رویکردی تک‌بعدی دارد و استفاده از پرسش نامه‌های طولانی کاربرد بالینی و پژوهشی مناسبی ندارند، لذا معرفی پرسش‌نامه‌های کوتاه الزامی به نظر می‌رسد. پرسش‌نامه‌ی شخصیت خودشیفته (NPI-16) ابزار خودسنجی کوتاهی برای سنجش ویژگی‌های خودشیفتگی در گروه‌های غیربالینی می‌باشد. این پژوهش به منظور اعتبارسنجی این پرسش‌نامه در جمعیت ایرانی انجام‌شد. روش‌کار: در این مطالعه‌ی زمینه‌یابی مقطعی، 342 دانشجو در سال 1387 به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب و با پرسش‌نامه‌ی شخصیت خودشیفته  (NPI-16)، مقیاس شخصیت نئو(NEO) و مقیاس بالینی چندمحوری شخصیت خودشیفته میلون-2 (MCMI-II) مورد آزمون قرارگرفتند. روایی هم‌زمان با اجرای هم‌زمان مقیاس خودشیفتگی MCMI-II و روایی افتراقی از طریق توان تمایزگزاری پرسش‌نامه بین افراد با صفت برون‌گرایی بالا و توافق جویی پایین سنجیده ‌شد. ضرایب پایایی از نوع بازآزمایی، تنصیفی و همسانی درونی گزارش ‌شد. یافته‌ها: ضریب همبستگی بین نمرات NPI-16 و MCMI-II برابر 77/ 0 و معنی‌دار بود (001/0=P).روایی افتراقی پرسش‌نامه اثبات شد (001/ 0=P). ضریب پایایی بازآزمایی ، ضریب همبستگی در تعیین پایایی تنصیفی و ضریب آلفای کرونباخ در سنجش همسانی درونی به ترتیب 84/ 0 (001/ 0=P)، 74/ 0 (001/ 0>P) و 79/0 (001/ 0>P) محاسبه ‌شد. نتیجه‌گیری: در جمعیت ایرانیNPI-16ابزار مناسب و کوتاهیبرای غربالگری در پژوهش‌های مرتبط با خودشیفتگی می‌باشد